گنبد طلایی آمریکا و خطر گسترش رقابت تسلیحاتی به فضا
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا اعلام کرد که طرحی برای سپر دفاع موشکی ۱۷۵ میلیارد دلاری موسوم به «گنبد طلایی» انتخاب کرده است.
ترامپ، یک ژنرال نیروی فضایی را برای مدیریت این برنامه منصوب کرده است.
این برنامه که ترامپ اولین بار در ژانویه گذشته (دی ماه ۱۴۰۳) دستور آن را صادر کرد، با هدف ایجاد شبکه‌ای از ماهواره‌ها، شاید به تعداد صد‌ها ماهواره، برای شناسایی، ردیابی و احتمالا رهگیری موشک‌های ورودی است.
تام کاراکو از مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی گفت: داده جدید ۱۷۵ میلیارد دلار است، اما این پرسش همچنان باقی است که در چه بازه زمانی؛ احتمالا این بازه ۱۰ سال است.
دفتر بودجه کنگره برآورد کرد که گنبد طلایی می‌تواند در طول دو دهه تا ۸۳۱ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.
اما چین اعلام کرد که از طرح پیشنهادی دونالد ترامپ برای سامانه پدافندی گنبد طلایی بهشدت نگران است.
مائو نینگ، سخنگوی وزارت خارجه چین گفت: این سامانه بسیار تهاجمی، اصل استفاده صلح‌آمیز از فضای بیرونی را نقض می‌کند؛ این امر خطر تبدیل فضای بیرونی به میدان نبرد و شروع مسابقه تسلیحاتی را تشدید می‌کند و سیستم امنیت و کنترل تسلیحات بین‌المللی را متزلزل می‌کند.
وزارت خارجه چین تاکید کرد: آمریکا با اولویت دادن به خود و وسواس به دنبال کردن امنیت مطلق، اصل امنیت برای همه را نقض و تعادل و ثبات استراتژیک جهانی را تضعیف می‌کند.
همچنین در بیانیه‌ای که کرملین منتشر کرد، آمده است که این طرح صراحتا تقویت قابل‌توجه زرادخانه برای انجام عملیات جنگی را در فضا فراهم می‌کند.
پروژه گنبد طلایی بحث‌هایی را در مورد تأثیر بالقوه آن بر امنیت جهانی و خطرهای مسابقه تسلیحاتی برانگیخته است.
پیش‌بینی می‌شود این سیستم شامل قابلیت‌های زمینی و فضایی باشد که می‌تواند موشک‌ها را در هر ۴ مرحله اصلی یک حمله بالقوه شناسایی و متوقف کند.
ترامپ، مدعی شد که گنبد طلایی قادر به رهگیری موشک‌ها حتی اگر از آن سوی جهان یا از فضا پرتاب شوند، خواهد بود.
رئیس‌جمهور آمریکا هنوز به‌طور دقیق توضیح نداده است که این طرح چگونه کار می‌کند، اما منتقدان می‌گویند این ایده نه‌تنها غیرواقعی است، بلکه به‌طور بالقوه خطرناک و بی‌ثبات‌کننده است.
خط قرمز برای فضا
مایکل مولویهیل، معاون پژوهشی دانشگاه تیساید و متخصص پیامد‌های ژئوپلیتیکی و فناوری تسلیحات فضایی می‌گوید: گنبد طلایی مانند یک بازطراحی ابتکار دفاع راهبردی است، در مورد آن نمایش سیاسی زیادی وجود دارد.
در حالی که فضا مدت‌هاست از طریق ردیابی ماهواره‌ای، ارتباطات و ناوبری از عملیات نظامی پشتیبانی می‌کند، اما هرگز یک حوزه جنگی آشکار نبوده است.
- بیشتر بخوانید:
- سامانه گنبد طلایی؛ طرح نظامی پرهزینه ترامپ چیست؟
- نگاهی به مالکیت در فضا؛ پیمان ماورای جوی چیست؟
در واقع، توافق‌نامه‌هایی مانند پیمان فضای بیرونی صراحتا استفاده از فضا را برای اهداف غیرصلح‌آمیز ممنوع می‌کنند، اما گنبد طلایی می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد.
این می‌تواند یک سلاح آغازین باشد؛ کاتالیزوری برای شروع تسلیحاتی کردن فضا و استقرار انواع سیستم‌هایی که در چند سال گذشته توسعه یافته‌اند.
نگرانی تنها در مورد استقرار سلاح‌های آمریکایی در مدار نیست، بلکه در مورد اتفاقات بعدی است؛ اگر آمریکا یک گنبد طلایی داشته باشد، رقابت برای ایجاد سامانه‌های مشابه در فضا تشدید خواهد شد و خطرهای یک مسابقه تسلیحاتی مداری تمام عیار می‌تواند بسیار واقعی به نظر برسد.
سوخت برای تکثیر سلاح‌های هسته‌ای
منتقدان هشدار می‌دهند که سپر موشکی فضایی ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد و جهان را به مکانی ناامن‌تر تبدیل کند.
استدلال ساده است؛ اگر یک طرف سیستم دفاعی ایجاد کند که بتواند موشک‌های ورودی را سرنگون کند، طرف دیگر ممکن است با ساخت موشک‌های بیشتر برای غلبه بر آن پاسخ دهد.
این همیشه مشکل سیستم‌های موشکی ضد بالستیک بوده است؛ این همان چیزی است که در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۷۰ اتفاق افتاد.
گنبد طلایی خطر تکرار آن چرخه را در مقیاسی حتی بزرگتر دارد.
انتهای پیام/